กรุ่นกลิ่นรักภูวดล

ด้วยความจำเป็นเขาจึงต้องตัดใจบอกลาคนรักผู้แสนดี แต่การได้กลับมาเจอกันใหม่อีกครั้งเมื่อเวลาล่วงเลยมาถึงแปดปีเด็กหญิงหน้าใสตัวน้อยที่อยู่ข้างกายของอดีตคนรักก็ทำให้เขาต้องหาทางทวงสิทธิความเป็นพ่อและสามีคืนกลับมาอีกครั้งแม้จะต้องเสี่ยงด้วยการถูกตราหน้าด้วยคำว่าชู้ก็ตาม

ภายในห้องนอนกว้างอันมืดสลัวของลูกชายคนโตแห่งไร่เธียรวัฒนะภูวดลรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังมึนงงครึ่งหลับครึ่งตื่นอยู่ในห้วงแห่งความฝัน แต่ในความฝันนั้นกลับเป็นความฝันอันแสนเร่าร้อนเพราะปริศนาคนรักของเขาในวันนี้ช่างดูไม่เหมือนลูกแมวตัวน้อยๆ ช่างอ้อนในอ้อมกอดเหมือนวันก่อนทุกการสัมผัสการตอบสนองดูเชี่ยวชาญร้อนแรงจนน่าแปลกใจ 

เสียงไก่ของเหล่าคนงานในไร่ขันในตอนเช้าปลุกให้ชายหนุ่มเจ้าของเตียงกว้างตื่นขึ้นเช่นทุกวันแต่ในวันนี้กลับแปลกไปเพราะภูวดลได้ยินเสียงร้องไห้เบาๆ อยู่ข้างหูพร้อมกับร่างเปลือยเปล่าของหญิงสาวที่นอนหันหลังให้ข้างกาย

“พีชเป็นอะไรหรือครับ”

ภูวดลเอื้อมมือไปจับไหล่ของคนรักให้หันหน้ามาหากันแต่ทันทีที่หญิงสาวข้างกายหันมาความง่วงกับอาการปวดหัวอย่างหนักที่มีอยู่ก็กลับหายไปเสียสิ้น เปลี่ยนเป็นความมึนงงเข้ามาแทนที่เพราะหญิงสาวข้างกายที่เขานอนกอดมาทั้งคืนกลับไม่ใช่ปริศนาคนรักของเขาที่คบกันมาหลายปี ถึงแม้จะมีผมยาวและรูปร่างคล้ายกันแต่เธอไม่ใช่

“รุ้งมาอยู่ในห้องพี่ได้ยังไง”

หญิงสาวบนเตียงกว้างกลับร้องไห้หนักขึ้นเมื่อได้ยินภูวดลกระชากเสียงถามออกมา แต่ยังไม่ทันที่ทุกอย่างจะได้รับคำตอบประตูห้องก็ถูกเคาะรัวขึ้นก่อนที่ร่างของภัทรมนน้องสาวคนเดียวของเขาจะเปิดออกแล้วก้าวเข้ามาพร้อมกับพจน์ผู้เป็นพ่อที่เดินตามมาทางด้านหลัง

“พี่กบ..รุ้ง”

ยิ่งเห็นภัทรมนกับผู้เป็นพ่อยืนตะลึงอยู่หน้าประตูภูวดลก็ยิ่งมึนงงกับเหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้าจนจับต้นชนปลายไม่ถูก

“ลูกปูเราออกไปรอข้างนอกก่อนให้พี่กับเพื่อนของเราจัดการตัวเองก่อน กบ หนูรุ้งตามพ่อออกไปข้างนอกนะ”

สิ้นเสียงสั่งจากผู้เป็นประมุขของบ้านห้องทั้งห้องก็กลับสู่ความเงียบตามเดิมอีกครั้งแต่ครั้งนี้ภูวดลเริ่มพอปะติดปะต่อเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืนได้แววตากร้าวจึงหันไปหาหญิงสาวข้างกายที่ยังคงร้องไห้อยู่แม้ว่ารุ้งดาวจะสวยเพียงใดแต่เขาก็ไม่เคยคิดเกินเลยกับเธอเลยสักครั้งจึงเป็นไปไม่ได้เด็ดขาดที่เขาจะขาดสติจนทำอะไรเธอลงไปได้ถ้าไม่ใช่มีสาเหตุมาจากอย่างอื่น

“เมื่อคืนเธอทำอะไรพี่รุ้งดาว”

“พี่กบรุ้งเปล่านะคะ เมื่อคืนพี่กบดื่มไปเยอะเลยเมามากแล้วพี่กบก็บังคับรุ้งมาที่ห้องนี้แล้วหลังจากนั้นพี่กบก็..”

รุ้งดาวละล่ำละลักบอกออกไปพร้อมกับเสียงร้องไห้ที่เริ่มดังขึ้น

“เธอไม่รู้หรือว่าพี่ไม่เคยเมา แล้วอีกอย่างที่บ้านนี้พี่ติดกล้องวงจรปิดตัวเล็กๆ ไว้หลายตัวในทุกห้องเดี๋ยวคงได้รู้ว่าที่เธอพูดเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า...เธอออกไปจากห้องพี่ได้แล้วรุ้ง”

ใบหน้าของรุ้งดาวซีดเผือดเมื่อได้ยินสิ่งที่ภูวดลเอ่ยบอกเพราะเธอเองเห็นแค่กล้องวงจรปิดตัวใหญ่ที่ติดอยู่รอบบ้านเท่านั้นแต่เธอไม่เคยรู้มาก่อนว่าภูวดลไปสั่งติดกล้องเพิ่มในห้องต่างๆ มาตั้งแต่เมื่อไร

มือหนาเอื้อมไปคว้าผ้าขนหนูขึ้นมาพันกายแล้วเดินไปหยิบเสื้อผ้าของหญิงสาวที่ร่วงหล่นตามพื้นห้องมาโยนลงตรงหน้าเธอก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป

เนื่องจากไรต์ไม่ได้ทำงานเขียนเป็นงานหลักจึงต้องขออภัยรี้ดทุกท่านหากไม่ได้เข้ามา update นิยายบ่อยๆ  แต่ไรต์จะพยายามเข้ามา update บ่อยๆ หากว่างจากงานประจำทันทีค่ะ  ขอบคุณรี้ดทุกท่านที่ยังคงติดตามกันเรื่อยมานะคะ

ตอนนี้กรุ่นกลิ่นรักภูวดลเริ่มวางจำหน่าย e-book ในพี่เม็บแล้ว ตามไปเก็บความหวานของพี่กบกันได้ในราคาเบาๆ ช่วงเปิดตัวกันนะคะ

https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiNjI3MTk3OCI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjIxMDQ3NiI7fQ